قوله تعالى: إنْ تجْتنبوا اگر پرهیزید، کبائر ما تنْهوْن عنْه از بزرگهاى آن گناهان که شما را از آن مىباز زنند، نکفرْ عنْکمْ سیئاتکمْ ناپیدا کنیم و بستریم از شما گناهان شما، و ندْخلْکمْ و شما را درآریم، مدْخلا کریما (۳۱) درآوردنى نیکو.
و لا تتمنوْا و آرزو مکنید، ما فضل الله به بعْضکمْ على بعْض آن چیز که الله تعالى شما را بآن بیکدیگر افزونى و فضل داد، للرجال نصیب مما اکْتسبوا مردان را بهرهایست از آنچه کنند، و للنساء نصیب مما اکْتسبْن و زنان را بهرهایست از آنچه کنند، و سْئلوا الله منْ فضْله و از خداى میخواهید از فضل وى، إن الله کان بکل شیْء علیما (۳۲) که خداى بهمه چیز دانا است.
و لکل جعلْنا و هر کس را از مردان و زنان پدید کردیم، موالی عصبهاى که ازو میراث برد، مما ترک الْوالدان و الْأقْربون از آنچه گذاشت پدران و مادران و خویشان، و الذین عقدتْ و ایشان که بند بست بایشان، أیْمانکمْ سوگندان شما، فآتوهمْ نصیبهمْ نصیب ایشان از میراث بایشان دهید، إن الله کان على کل شیْء شهیدا (۳۳) که الله بر همه چیز گواه است همیشهاى.
الرجال قوامون على النساء مردان بر سر زنان کدخدایاناند و کارداران و براست دارندگان، بما فضل الله بعْضهمْ على بعْض با آنچه خداى ایشان را بر یکدیگر فضل داد، و بما أنْفقوا منْ أمْوالهمْ و بآنچه نفقه میکنند مردان بر زنان از مالهاى خویش، فالصالحات نیک زناناند، قانتات که خداى را و شویان خویش را فرمان بردارانند، حافظات للْغیْب زیر جامه خویش را نگهداراناند، بما حفظ الله بآنچه خداى نگهداشت. و اللاتی تخافون و آن زمان که مىترسید، نشوزهن از بیرون نشستن ایشان، فعظوهن پند دهید ایشان را، و اهْجروهن فی الْمضاجع و جامهاى خواب از ایشان جدا کنید، و اضْربوهن و ایشان را زنید، فإنْ أطعْنکمْ اگر فرمان برند شما را، فلا تبْغوا علیْهن سبیلا بر ایشان بهانه دیگر مگیرید، و بیداد را راهى مجوئید، إن الله کان علیا کبیرا (۳۴) که الله خداوندیست برتر و مهتر همیشهاى.
و إنْ خفْتمْ و اگر دانید، شقاق بیْنهما ناساختن و خلاف میان مرد و زن، فابْعثوا حکما منْ أهْله بینگیزانید داورى از کسان مرد، و حکما منْ أهْلها و داورى از کسان زن، إنْ یریدا إصْلاحا اگر در دل صلاحى دارند و آشتى بیوسند، یوفق الله بیْنهما خداى میان ایشان بر آمد سازد و با هم ساختن پدید آرد، إن الله کان علیما خبیرا (۳۵) که خداى دانایى است آگاه همیشهاى.